Henri Michaux

Henri Michaux (1899–1984) – francuski poeta, pisarz i malarz.

• Było oczywiste (już od mojej młodości), że urodziłem się, aby żyć między potworami.

• Całkiem niedawno wyjęto kulę z serca komuś, kto nigdy nie był na wojnie.

• Chciałbym narysować świadomość istnienia i upływ czasu.

• Jedyne, co znam, co jest naprawdę moje, to bezmierne morze.

• Kiedyś miałem zbyt wiele szacunku dla natury. Stawałem przed rzeczami i krajobrazami, pozwalałem im działać. Teraz koniec, będę interweniował.

• Kładę się zawsze bardzo wcześnie, utrudzony, choć nie można odnotować żadnego męczącego zajęcia podczas mojego dnia.

• Kto ukrywa własne szaleństwo, umiera niemy.
  • Zobacz też: szaleństwo

• Ludzie tacy jak ja powinni żyć jak pustelnicy, tak byłoby lepiej.

• Myśli pochodzące z dolnych pokładów nie są piękne.

• Nie, nie powinna wystarczyć tobie
  jedna śmierć, aby odebrać ci twoją
  miłość.
  • Źródło: Nas dwoje jeszcze w: E. Stachura, Wiersze, poematy, piosenki, przekłady, wyd. Czytelnik, Warszawa 1982, s. 318, tłum. Edward Stachura.

• Oddychać to już tyle, co dać przyzwolenie.

• Pluję na moje życie, nie solidaryzuję się z nim. Kto nie jest lepszy od swojego życia?

• Rzadko mogę patrzeć na kogoś i nie uderzyć. Inni wolą monolog wewnętrzny. Ja nie. Wolę bić.

• Rzadko zdarzyło mi się spotkać w moim życiu ludzi, w których, tak jak we mnie, trzeba by bezustannie pompować powietrze.

• Ten, kto nie zgadza się na świat, nie buduje na nim domu.

• Zabierzcie mnie i lepiej mnie pogrzebcie.

• Z twoimi wadami nie ma pośpiechu. Lekkomyślnie ich nie naprawiaj. Bo co wstawisz na ich miejsce?

• Z umarłym lepiej nie podróżować.

• Zważywszy na słabość mojego ramienia, nie mógłbym nigdy zostać katem.