Grzegorz Jarzyna

Grzegorz Jarzyna (ur. 1968) – polski reżyser teatralny.

• Fascynuje mnie moment, kiedy instynkt samozachowawczy kapituluje przed agresją, płynącą również z nas samych. Śmierć czy raczej zbrodnia jest swoistym „deadlinem”, który zmienia perspektywę, każe zastanowić się na ile człowiek jest wolny w swoich wyborach. To było moje główne pytanie do Medei.
  • Źródło: „Dziennik”, 8 października 2007

Grzegorz Jarzyna (2010)

• Myślę, że Uroczystość ma szansę poruszyć kilka istotnych kwestii społecznych. Uderzyć w obłudę i ukryte zło. Uświadomić nam, że polskie rodziny są mocno popękane. Druga sprawa, która mnie interesuje w tym tekście to tytułowa Uroczystość… Ta uroczystość jest jak ogromny zegar… to mechanizm, który nie może się zatrzymać.
  • Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 21–22 kwietnia 2001

„Duży Format”, 19 czerwca 2007

• Ludzie zajmujący się teatrem to psychiczni odszczepieńcy, są rozdarci na różne sposoby i chcą coś przekroczyć.

• Mnie (…) w mojej prywatnej podróży, w potrzebach, marzeniach, nie interesuje zmienianie świata, ja chciałbym dzięki teatrowi zrozumieć rzeczywistość.

• Tajemnica teatru to stawanie się, to wyłanianie z niebytu, dzieje się pomiędzy widownią a rampą teatru. Ta rampa była też w kościele. W kinie nie ma rampy, nie ma przepływu energii, tajemnica nie może się zdarzyć.

O Grzegorzu Jarzynie

• Czyni absurd i groteskę udziałem każdego z widzów, ofiarowując mu też odrobinę prawdziwej rozpaczy i metafizycznego niepokoju.
  • Autor: Piotr Gruszczyński, „Tygodnik Powszechny”, 2 marca 1997