Góra duszy
Góra duszy (ang. Soul Mountain) – powieść Gao Xingjiana z 1990 roku; tłum. z angielskiego Wojsław Brydak.
- Bać trzeba się ludzi, nie zwierząt!
- Historia to duchy tłukące w ściany.
- Historia to sekwencja przyczyny i skutku.
- Ilekroć (...) próbuję zgłębić kogoś innego, jednocześnie zgłębiam siebie.
- Istnieć nie postrzeganym, to tyle co nie istnieć.
- Kiedy patrzę na innych, traktuję ich zawsze jak zwierciadło pozwalające wejrzeć w głąb siebie.
- Kobiety bez reszty zakochane naprawdę cierpią; mężczyźni pożądają kobiet dla przyjemności, żony potrzebne są mężom do prowadzenia domu i gotowania, rodzice zaś spodziewają się po synowej przedłużenia rodu.
- Ludzie kochają swe ja, lecz je kaleczą. Arogancja, pycha, samozadowolenie albo lęki, zazdrość czy nienawiść, wszystko to tryska stamtąd. Owo ja jest w istocie źródłem nieszczęść rodzaju ludzkiego. Lecz cóż, czy ów niewesoły wniosek oznacza, że w takim razie trzeba zabić to zbuntowane ja?
- Ludzie nie umieją żyć bez złudzeń.
- Ludzie to takie właśnie istoty, spętane swym zawikłaniem, same na siebie sprowadzające lęk.
- Ludziom, którzy szukają nie pieniędzy, lecz miłości, miłość nie bywa dana, a ludzie, którzy uganiają się za pieniędzmi, nie dostaną pieniędzy, za to nie braknie im takich, którzy ich pokochają.
- Miriady kształtów to marność, brak kształtów, także marność.
- Mówi, że twoje opowieści stają się podłe i okrutne.
Mówisz, że taki właśnie jest męski świat.
Jaki jest w takim razie świat kobiecy?
To mogą wiedzieć tylko kobiety.
Nie ma więc mowy o porozumieniu?
Z powodu zupełnie różnych dwóch perspektyw.
Miłość pozwala jednak porozumieć się jednym i drugim.
- Na tle natury sztuka zawsze wypada bezbarwnie, tylko maniak może uważać, że sztuka przewyższa naturę.
- Nie powiedzieć czegoś to nie to samo co nie powiedzieć nic o tym.
- Nie wiem czy kiedyś obserwowałeś ten dziwny obiekt: własne ja. Często jest tak, że im uważniej się w nie wpatrzysz, tym mniej jest tym, czym jest.
- Pozbycie się wspomnień to swego rodzaju wyzwolenie.
- Prawda mężczyzny różni się od prawdy kobiet.
- Prawda nie może być taka, jakiej właśnie sobie zażyczysz, i nie polega na tym, że ładnie zabrzmi, musi być trochę posępna, w przeciwnym razie jak człowiek mógłby mierzyć się z losem?
- Przemoc tkwi w każdym.
- Rzeczywistość istnieje tylko przez doświadczanie, przy czym musi się jej doświadczać osobiście. Kiedy doświadczenie chociażby raz się przekaże – ono też staje się opowieścią.
- Rzeczywistość to ja, rzeczywistość to tylko postrzeganie chwili, którego nie da się przekazać komu innemu.
- Stworzenie zwane człowiekiem jest bardzo inteligentne, fakt, potrafi stworzyć niemal wszystko, od plotek po dziecko z probówki, a jednocześnie dzień w dzień niszczy dwa do trzech gatunków. Oto absurdalność człowieka.
- Tkwiące w tobie ja jest tylko obrazem w lustrze, odbiciem kwiatów w wodzie. Nie możesz wejść do lustra ani nie możesz nic z niego unieść, lecz patrząc w obraz i zachwycając się nim, przestajesz się nad sobą użalać.
- To nie droga jest zła, to wędrowiec się myli.
- W obliczu nieszczęścia człowiek jest niczym.
- W pogardzie wobec prostactwa ludzie dopatrują się wzniosłości i czystości. Nie pojmują, że wówczas owa wzniosłość i czystość nieuchronnie sama grzęźnie w prostactwie. Już lepiej być prostakiem jako takim, niż prostacko zwalczać prostactwo.
- Wiedza jest zachcianką bardzo kosztowną.
- Życie nie kieruje się logiką, dlaczego wiec logiką miałoby się objaśniać jego sens?
- Życie to nie to samo co jego przejawy.
- Życie zapewne jest trwałym splotem miłości i nienawiści.
- Źródłem literatury jest życie, (...) literatura musi być wierna życiu, prawdziwemu życiu.