Ewa Klajman-Gomolińska

Ewa Klajman-Gomolińska (ur. 1966) – polska poetka, prozaiczka, publicystka, krytyczka literacka, blogerka.

Ewa Klajman-Gomolińska (2013)

Akademia światła. Utwory wybrane

• Ty więc staniesz się moim spełnieniem
  Nim entelechia pchnie nasz statek
  Muzyką ku ostatecznej formie
  • Źródło: Entelechia

• Żyjemy w szafe
  Pokolenie bez wojny po wojnie
  (...)
  W twoim ogrodzie kultywujesz strach
  Ja w swoim sieję rozpacz
  Więc wyjdź ku słońcu Wyjdź z szafy Wyjdź ku mnie
  I patrz na mnie poza kościołem
  Poza świadomością Między wierszami
  (...)
  Pomilczymy razem
  • Źródło: Milczenie z Bogiem

• Wróżbita amator snuje domysły
  Los uderza światłem o prawdę
  Węże toczą jajo mądrości
  Widz ćwiczy kontemplację w przysiadzie
  Żłobienie chichotu rekonstruuje Frustrację
  Eufemizm wyrażenia mózgowe popapranie
  Żelazne grota słów
  Tkwią wciąż w gardle
  I chwieją się trudnościami Przez małe t
  Gwałt nie całuje w usta
  • Źródło: To nie Korneliusz Tacyt ani jego "Dzieje". To nie Mug Ruith. To nieboskłon zamknięty w samotnej szafie

• Infrastruktura bólu
  Skrzyżowanie odczuwania
  Impresja liryczna
  Kobiecej ręki
  Ślad męki Chrystusa
  W artystycznym spazmie
  Szósty zmysł
  Dar i piętno
  (...)
  Zbieranie gromadzenie przetwarzanie
  Widzianego słyszanego wyczuwalnego
  Podróż w drugi trzeci piąty wymiar
  Po kamieniach bagnach słowach
  • Źródło: Powołanie

• Biała otchłań tej kartki Niema jak niepisanie na niej
  (...)
  Mam bardzo dużo czasu i bardzo dużo kartek
  Wszystkie są białe i czyste poza czasem
  I czekają na moje rozdygotanie litery
  Na mój interpunkcyjny płacz Krzyk mojej frazy
  Na łańcuch splot Wątek zakończenie Fabuła inwokacja
  Pieszczota kartki
  (...)
  Prawem sekretu wielkiego smoka
  Wpatruję się w pustą kartkę
  I widzę w niej siebie prawem lustra
  • Źródło: Skrzydło smoka

Merlin. Magia Salem

• Rozkładasz parasol
  Na wszelki przejaw nietolerancji
  Płaczesz ulewą
  Żeby uzasadnić konieczność parasola
  Wpadasz na targi medycyny naturalnej
  Po kolejny ametyst
  Na wygnaną intuicję
  • Źródło: Merlin ustawia sobie lustro

• W lesie nie zasypiają tylko spokojni ludzie
  Mają stare dusze
  Przepracowane karmy
  Szykują się do odlotu
  Dla nich każda ulica
  Jest przepełniona błędem
  Litością która zmywa się
  Jak lipny tatuaż
  • Źródło: Merlin miewa sny 2

• Protezy koszmarów
  Zamawiane na Allegro
  (…)
  Wolę antyki mojej babci
  Sprawdzoną szafę z własnymi potworami
  Stół zdobiony pod który zajrzę jutro
  I powiem nie chce mi się
  W takim świecie wyprzedaży
  Na nic nikogo nie stać
  • Źródło: Merlin i ja. Siedzimy. Rozmawiamy 2

• Dworzec za każdym razem jest taki sam w każdym mieście bez żadnej nazwy
  I płacz
  Uderzające silnie krople w blat prostokątnego stołu
  Przy którym siedzę za każdym razem z kimś innym
  Moi rodzice siedzą w wielkich fotelach oparci o byt
  W którym się znaleźli
  Próbują coś mi przekazać ochronić zdążyć
  Przed gwizdem dnia gdy życie potoczy się codziennością
  • Źródło: Własnymi słowami

• Nie toleruję strachu
  Zmywam go żelem antybakteryjnym
  Aż do kości
  Chyba stać cię na coś więcej
  Pachnące żele pianki naturalne mydełka
  Na coś więcej niż strach
  W którym woła się bliskich
  Skazując ich na śmierć
  Tak było w Salem
  Tak jest tu dziś
  (…)
  W ciszy jest tyle samo prawdy co przekleństw
  Merlin zbiera myśli
  Moje twoje i atak paniki
  Behawioralne zmiany
  • Źródło: Bać się z Merlin

Ha! IQ. Krajobraz wyrazu

• konwulsje serca
  w zmaganiach dwojga o sens
  umarło jutro
  • Źródło: Haiku 29

• rozbudzony zmysł
  broni się przed bolesnym
  poparzeniem ran
  • Źródło: Haiku 43

• wiele obrazów
  daje wyobrażenie
  o nieistnieniu
  • Źródło: Haiku 56

• prognoza iksa
  chwyta za gardło bólem
  rozścielonych chwil
  one są zapowiedzią
  spowiedzi liści latem
  • Źródło: Tanka 1

• złotego runa
  sefer podąża pędem
  lokomotywy
  rozsiane perły Tory
  lśnią w żydowskich źrenicach
  • Źródło: Tanka 9

Ssie. Tom 2. Tom 1 nigdy nie powstał

• Co wy o mnie wszyscy wiecie
  Głębia
  Bogate życie wewnętrzne
  Ssie.
  • Źródło: Morsy

• Chciałbym cię zapamiętać
  Kupić kredki
  Albo inny drogi prezent
  (…)
  Myślą jesteś ze mną dniami
  Bo nie wieczorami
  Pamiętam jak
  Ssie.
  • Źródło: Flakon erotyczny

• Ssie
  W jeziorach znajdują stare kalosze
  Kosze abstrakcji.
  • Źródło: Idzie chłop z neseserem

• Idioci mówią że ma drugie dno
  Jakby dno było echem
  Moja abstrakcja ma język
  Wyraża nim formę odlaną
  • Źródło: Abstrakcja

• (…)
  Wybacz zdradę nieślubne dziecko przepity dom
  Rozmawiaj z dzieckiem słuchaj jego problemów
  Gotuj w domu nie żryj na mieście i z torebki
  Nie kupuj nowych majtek bądź eko
  Ufaj recyklingowi
  Uśmiechaj się częściej
  Uśmiech jest ważny zdobi kobietę
  Mężczyźni lubią jak rży kobyła
  (…)
  Ruszaj się ruszaj się dziewczyno bo nadwaga zje cię
  Może i masz dwa doktoraty ale uczelnie kiepskie
  Co rok nowy obcy język
  Ssie.
  • Źródło: Kobieta. Czynność

Trzynaście. Matka

• Jak jeden palec boli to cała ręka jest chora.
  • Źródło: Didaskalia 2

• A głodny tłum bez aplikacji krzywi własne odbicie
  W siódmym kręgu piekła Dante chodzi z kluczami
  Do drzwi gerdowskich prawdopodobieństwo włamu
  Maleje grozi że jest piekło dla tych którzy nie radzą
  Sobie bez mamy i taty jakoś
  On cię tylko tak straszy mówi mi matka
  Martwa nie wzbudza większego zaufania
  • Źródło: Królowa Krystyna Zofia

• Otworzył drzwi i uwolnił kobietę
  Ognie miłości
  Okazały się sztuczne
  A temat chtoniczny
  • Źródło: Gusła

• Nie zapamiętałam wszystkich osób ze starych fotografii.
  Pewne sprawy zamknęły się wraz z Twoją pamięcią, Mamo.
  • Źródło: Didaskalia 8

• Moja matka miała oczy rozcinające
  Bure i szare dźwięki na miejsce i czas
  Których nie chwytał słuch absolutny
  Moja matka miała ręce które umiały się modlić
  Gdy z zaćmą cerowała mój płaszcz i gotowała kartoflankę
  Moja matka miała serce które straciło serce
  Podczas okupacji z dziecięcego strachu (…)
  Moja matka nie umiała ze mną rozmawiać więc
  Piła ze mną kawę
  • Źródło: Dzień Matki

Bibuła. Trzepot pióra. Teksty krytycznoliterackie

• Nie mniej jednak empiria człowieka nieuchronnie prowadzi do jednego wniosku, że constans jest tylko zmienność, więc każde dzisiaj jest odbiciem jakiegoś wczoraj i prognozuje w jakimś stopniu jutro na zasadzie przewidywalności nieprzewidywalności i niemożliwości istnień skostniałych a jedynie symilarnych (…)
  • Źródło: Jezus odszedł od Madonny

• Tak jak tornado przechodzi gwałtownie i niszczy nieodwracalnie kawałek ziemskiej kuli, większy lub mniejszy, tak każdy człowiek ma potencjalne możliwości redukcyjne i destrukcyjne w stosunku do drugiego człowieka. To niewiele, bo człowiek jest niczym wobec świata i życia, ale to ogromnie dużo, bo człowiek jest wszystkim wobec nicości.
  • Źródło: Anioł jak ten stróż…

• Ruch jako fundament życia, którego napięciem jest dwubiegunowość biedy i bogactwa. Bieda może być stanem umysłu, wyrażeniem dezaprobaty dla biegu w sztafecie po pieniądz, przekazana genetycznie, odziedziczona wbrew woli i na tyle silna, że spadkobiercy bezwarunkowo ją przyjmują, bieda duchowa – porażająca dominanta w każdej warstwie społecznej i bieda materialna w konsekwencji implikująca całe zło tego świata.
  • Źródło: Pogoda dla bogaczy

• Ja nie będę się powtarzać, co sądzę na temat czytelnictwa w Polsce, ale istotnie tak jest, że taśmowe wydawanie książek wiąże się z ich nieczytaniem.
  • Źródło: Claudia Schiffer nie kocha Adama Boberskiego

• Po świecie od wieków chadzali Jankowie Muzykanci i niezależnie od czasów, byli tacy z ogromnym talentem, o których nawet nic nie wiemy. Bo tak jest skonstruowany ten ziemski dom, że trzeba się znaleźć w odpowiednim miejscu i odpowiednim czasie, że bogatym żyje się lepiej, raźniej w wielkiej rodzinie lub grupie przyjaciół, a najwygodniej tym, którzy w każdej chwili są w stanie dla – czegoś tam – zrobić wszystko.
  • Źródło: W trumnie nie ma miejsca na prowokację

Nędznicy. Podróż międzyplanetarna. Dygresje eseistyczne

• Dostajemy to, co dajemy. Każdy nasz uczynek ma bezpośredni zwrot do nadawcy, ale nie bezpośrednią drogą. Może stąd rozczarowania, że podziękowania są słabe albo żadne. Po uderzeniu w stół, odzywają się nożyce a nie stół.
  • Źródło: Mój Bóg. Moja wiara. Moja religia

• Jak w takim eutanazyjnym świecie odnajduje się literatura? Literatura, przy której trzeba myśleć, a skomputeryzowanie codzienności niestety wypiera myślenie, zaś łatwość i dostępność klawiatury oraz drukarki powoduje, że jak do niedawna każdy czuł się lekarzem (wystarczy znaleźć się w jakiejkolwiek przychodni, by ze zdumieniem stwierdzić, że w kolejce do lekarza czekają nie pacjenci a grupa ekspertów), teraz czuje się i pisarzem. Indolencja twórcza boleśnie odsłania brak oczytania, ale przy tak nadwyrężonym kręgosłupie moralnym niespecjalnie jest to przyjmowane czy też brane pod uwagę. Pragnienie ujrzenia swego nazwiska na okładce książki staje się przez twórców, zbiorowej narodowej makulatury, pragnieniem ponad.
  • Źródło: Literatura w eutanazyjnym świecie

• Była między nimi od początku nieprzystawalność liryczna. Na tyle silna, że między słowami stało się między światami. Na ekranie pokazali symbiotyczny układ, którym otworzyli się na świat. Świat był hermetyczny jednak dla nich i nie skorzystał z ich obecności. Nie zmienili więc siebie, lecz melodia ich rozdźwięków pasowała do rozgwiazdy dysonansu zbiorowego filmu. Ciąg dalszy nie nastąpi. Rachityczna niemoc. Odarcie z wrażliwości pełnej.
  • Źródło: Nędznicy. Podróż międzyplanetarna

• Człowiek, który ma w domu wszystko, by z niego nie wychodzić, nie ma domu. Są takie miejsca, w których można poczuć się dobrze przez odnalezienie się siebie.
  • Źródło: Mydełko lawendowe 100g bez wagi

• Mężczyznom zawdzięczam to, że stałam się gorszym człowiekiem. Cierpienie uszlachetnia jedynie masochistów.
  • Źródło: Dialekt

Moja przygoda z Merlin

• Na płótnie zarys kontur bez planu
  Na kliszy rozmazana postać
  Symfonia ciągle niedokończona
  Człowiek tworzy to co już było
  Stary duch nie chce odejść Problem z karmą
  Nie pytaj o coś o czym nie masz pojęcia
  Bo dostaniesz odpowiedź
  Z którą nie będziesz wiedziała co zrobić
  • Źródło: Merlin uśmiecha się

• Jaki człowiek taka asertywność
  Mieszasz mi w garnku tą niepewnością naturalną
  Stale coś szepczesz i wrzucasz do fosy
  O jej historię nie troszczysz się
  Bo nie sięga twoich ramion
  Nie zaczepia o twój język szeptuchy
  Merlin wibrujesz w mojej przestrzeni Gospodzie Prywatności
  • Źródło: Merlin się czepia

• Tworzymy symbiotyczny układ
  Otwieramy się na świat
  Otwieramy drzwi do morza
  Lecz nie rozstąpi się abstrakcja.
  • Źródło: Pomiędzy Merlin a życiem

• Infantylizm jest stanem umysłu
  Banał przedmiotem zainteresowań
  Które wzrosły za czasów pudelkowych
  Tworzenie kiczu wymaga odwagi
  Bo to decyzje na śmierć publiczną.
  • Źródło: Merlin i ja. Siedzimy. Rozmawiamy

• Wracamy do tego co znamy
  Człowiek który ma w domu wszystko by z niego nie wychodzić
  Nie ma domu.
  • Źródło: Decoupage z Merlin

Iluzja

• Bo w jej modlitwach zawsze biło serce niepodważalnej wiary, do której dobrnęła wieloma ścieżkami. A to przecież brak tętna w religii sprawia, że jesteśmy słabi, a ludzie słabi duchem stają się grzeszni, bo się boją. (…) Sara była aguną, bo jej mąż Mosze znalazł kobietę głupszą, która nie zadawała mu tylu pytań przy studiowaniu Tory. Cierpienie, jakie odczuwała w związku z jego odejściem, zamykało zakres znaczenia słowa gehenna. Ale ból zawsze może być większy i gehenna nastała dopiero wraz z Holocaustem. A Holocaust stworzyli ludzie ludziom. (…) Sara już nie żyje, ale przecież kiedyś rabin tłumaczył jej, że Żydzi są jak Księżyc. Czasami widać go na niebie w całej okazałości, czasami tylko część, a czasami go w ogóle nie widać. Ale Księżyc jest zawsze!
  • Źródło: Duch drewnianego ptaka

• I znowu gdzieś uciekałam z odczynem tętniaka schizofrenii, gdzieś biegłam i gdzieś się chowałam, gdzieś żyłam i gdzieś mdlałam. Ludzie zapomnieli, że mieli być ze mną do końca świata, bo okazało się, że to jeszcze nie czas. Za karę ogłoszono pogrom garbusów i nastała noc kryształowa z roztłuczonych szkiełek kolorowych lampek mego jestestwa.
  • Źródło: Rok przepukliny słonecznej

• Spłodzę dzięki tobie syna
  Mężczyzna podniósł dużą ostrygę
  Z okazałą porcją błękitu
  Jestem ostrygą Wyjątkowa karma By przetrwało życie.
  • Źródło: Wyjście z Iluzji Zaćmienie

• U dołu schodów stał karzeł. Był łysy i trzymał czarne nożyce, którymi strzygł sny. Jej krzyk rozcinał bezsłowie, które przyszło do niej kilka lat temu i odtąd wszystkie zdarzenia nazywała iluzją. (…) Wiedziała, że nawet jeśli krzyk rozetnie sufit i kryształowe sople żyrandola posiądą jej ciało, nie może zawrócić (…) Na dole stoi karzeł. Chce więcej ugryźć niż jest w stanie przełknąć. Żenująca karykatura tego, co prowadzi Mrok. Przegrana inteligencji, co ugrzęzła w zacietrzewieniu. Brak pomysłu. Kopia kopii.
  • Źródło: Wprowadzenie do Iluzji

• Za nią stała druga ona przyglądając jej się zza pleców. Miała przebity policzek drewnianym nożem do nakładania masła, przypominającym bardziej skrzydło. Dziura była na tyle stara, że bez trudu wkładała weń palec. Za którymś razem wetknęła go do ust tej z przodu. Zwymiotowała. Obie położyły się bezszelestnie na swoich łóżkach w bezimiennym miejscu czekając na nic.
  Ludzie wariują od wiatru.
  Autonomia zmian.
  Przypadek.
  • Źródło: Nasze ostatnie lato

Babel

• Boimy się tego, co jest w nas, dlatego często obce lęki nas dziwią. Jak można bać się pająków – powie bojący się duchów po seansie spirytystycznym. Jak można bać się powrotu męża do domu – powie szczęśliwa mężatka drżąca przed ósmym egzaminem na prawo jazdy. Są lęki realne, irracjonalne, patologiczne, lęki w nas samych i lęki czyjeś i jeszcze coś potwornego: lęk przed lękiem.
  • Źródło: Nadrzędna rola i znaczenie rzeżuchy w życiu katolickiej rodziny

• Człowiek różni się od innych zwierząt tym, że otrzymał dar mowy. Żeby dar mowy został właściwie przyjęty przez człowieka, musi umieć myśleć i słuchać, inaczej dar mowy nie zadziała; łańcuszek nie będzie kompletny. Mówić umie dominująca większość, myśleć niecała połowa z nich, słuchać prawie nikt. Zwłaszcza, że słuchać trzeba nie tylko wtedy, gdy się chce lub gdy się ma czas; słuchać trzeba zawsze.
  • Źródło: Balet paranormal

• haiku moje
  na kartki rzucone o
  ścianę rozbite
  • Źródło: Haiku 8

• Po kwadransie wszedł z kamiennym wyrazem twarzy w stroju księdza i w piwnicznym smrodzie spermy, brudu, kleju i kartofli udzielił Izabelli i Klaudynowi sakramentu ślubu. Młodzi otrzymali obrączki po żyjących rodzicach. (…) Julian trochę się pośmiewał, trochę pocierał po przyrodzeniu, wreszcie zupełnie nieoczekiwanie dla nikogo zwymiotował na i tak obskurną piwniczną posadzkę.
  • Źródło: Książę

• Zaskoczony tym wstępem, rozglądając się uważnie, Aleksander Gator przestąpił próg domu Mostowskich. Ich próg. Własny. Gad został pogrzebany żywcem. Gady nie potrafią pomóc ludziom. Nie ten poziom. Anna Konda rozpacza po nim ponoć do dzisiaj.
  • Źródło: Aligator

Eloi

• Zawołał donośnym głosem Oddał za mnie życie
  Gdybym nie wiedziała, że zaraz potem Zmartwychwstał
  Strzeliłabym sobie w łeb.
  • Źródło: Eloi, Eloi

• Pan Bóg klęczy i się modli
  Do oceanu swojej samotności
  Klasztoru własnych cieni
  Pojękującego serca od ciężaru miłosierdzia
  Wtedy trzęsie się ziemia i wieszają skazańca
  Ktoś depcze płytę Mozarta
  • Źródło: Boski Mozart

• Przed końcem świata
  Kiedy amnezja ogarnie ludzkość
  Powiem, że też nic nie pamiętam.
  • Źródło: Ewa

Miejsce na ziemi

• Dryfujemy syzyfowo kolejne lata
  Obok siebie
  Z samej głębi wyszło słowo
  I do głębi powraca
  Niby wciąż mówimy do niego
  Lecz ono się nie odwraca
  • Źródło: Z samej głębi wyszło słowo…

• Ja pochodzę z dopuszczalności błędu
  W obliczeniach idei prostych i złożonych
  I z filmu przyrodniczego
  I z kolorowych wycinanek (…)
  A jeżeli lufcik jest iluzją
  A pogarda milczeniem
  To na miłość Twoją Panie
  W co ja się u Ciebie zmienię.
  • Źródło: Geneza

• Wiersz jest niebezpieczny
  To taka cicha
  Cyganka (…)
  To taka podstępna gra
  Zaczyna się plastikowymi klockami
  A kończy rosyjską ruletką.
  • Źródło: Ars poetica

Milczenia z Bogiem

• Dostałam bon rabatowy na moją duszę
  (…)
  Dopóki nie odkryłam że to chwyt marketingowy
  Zlot czarownic polujących na moje przyszłe bliżej nieba
  (…)
  Wracając do tych czarownic ja nigdy nie wiem kiedy pani pisze na jawie
  Śni improwizuje ironizuje jakby podmiot wierszy nie umiał mówić zwyczajnie.
  • Źródło: Seans u psychologa klinicznego po próbie samobójczej

• Jestem przeciwko sobie
  Żeby być bardziej z innymi
  Akceptacja walką z samotnością Dziwką która włazi na człowieka
  I za gardło trzyma
  W mieście samotnych uciec trudno przed
  Jej pandemią(…)
  • Źródło: Asertywność

• Nim podejdzie od tyłu
  I strzeli nam celnie w ostatni oddech
  Ta podła Podstępna i nieuchwytna od wieków
  Samotność ludzka
  • Źródło: Bądź mym tancerzem

• Twoje wiersze układają się w loki Zauważa z grzeczności niewidomy
  Bóg mnie kocha odpowiadam
  I kieruję papierowy statek do brzegu wanny.
  • Źródło: Niewidomy patrzy w lustro

Pędzące noce w wagonach

• Człowiek zerwał się z drzewa ni w pięć ni w dziesięć, więc wierzy w szczęśliwą siódemkę. Siedem nie jest cyfrą!!! Ale o tym wie mało kto. Mało kto, to ktoś wybitny, kto nigdy za wybitnego uznany nie będzie. Bo uznanie jak ubranie czasami wychodzi z mody.
  • Źródło: opowiadanie Pojęcie czasów w języku polskim

• Nigdy nie widziałam bardziej wyrazistych rysów kręgosłupa egzystencji w brukowym wydaniu po sensownym wylaniu egzaltacji podgrzewanej do granic wytrzymałości kotła do gotowania ducha umarłego poety i podgrzewania uśmiechów losów na co dzień i od święta.
  • Źródło: opowiadanie Gołębie serce

• Żyjesz tylko wtedy, gdy patrząc na drzewo, widzisz jego twarz naturalną ze zmarszczkami i kurzymi łapkami, postrzegasz jego duszę. Jeżeli w drzewie widzisz tylko i wyłącznie drzewo, to nie żyjesz, ale trwasz. Czasami trwanie trwa latami i kończy się zgonem twoim w trwaniu na życie.
  • Źródło: opowiadanie Zostały tylko te zapiski

Rzeź komunistów

• I gdyby ten świat nie miał tego miarowego tętna, gdyby ta kula ziemska spokojnie nie odliczała godzin, gdyby ten kurz z biurka nie dusił go z taką siłą, no i gdyby nie ten tekst, te nazwiska ze starego wycinka… Gdyby te przeklęte wspomnienia nie wyciągały po niego rąk, na pewno dożyłby jeszcze i do jutra.

• Komary zastygły na ścianie ze smrodu i okrucieństwa faktu – były to szlachetne komary – wysłannicy nieba. Muchy utopiły się w wymiotnym bajorku – one też miały symbolizować trwanie życia i spokojne przemijanie czasu. Ale któż by pomyślał, że człowiek może przeistoczyć się w takie szambo, w taki smród, w taką trupiarnię.

• Przestałam się denerwować i na chłodno już kalkuluję, jak się obronić przed mackami wyrastającymi ze ściany i co zrobić z nogami walającymi się po całym pokoiku, tym bardziej, że od uderzenia jednej wypadło mi prawie oko. Kilka razy walczyłam z nimi, bo dusiły mnie szelmy obrzydliwe. Policja odpada, bo nie chcę się mieszać w tą całą sprawę – skończyłoby się to dla mnie jednoznacznie – obcięciem nóg tuż nad kostką, po czym zmarłabym na skutek ubytku krwi. Jestem więc zagrożona w pracy, w domu i na ulicy. Zdana jestem tylko na siebie, ale nie poddam się, niech wiedzą, że Polacy są dzielni, odważni i wytrwali. Marzą mi się gałki oczne szalejące po parkiecie.

Sługa, niewolnik i błazen

• Mam ekumeniczny stosunek do świata
  Zwłaszcza, gdy zbliżam się do szczytu
  Lecz moimi oczami pisząc
  Jestem wierna ludziom, którzy odeszli
  Bo ja mam obowiązek wobec aktu śmierci
  • Źródło: Akt śmierci

• Taki banalny dramat artysty
  Tłamsiciela własnego ja niby z przypadku
  Wobec przetrzymywania mego czasu
  W ogrodzie bez bramy i altany
  • Źródło: Rysopis poety

• Powinnam imiesłowy tworzyć lżejsze
  A przymiotnikom dokładać trochę ciała
  Nie wolno mi
  Powiedzieć kocham cię
  To byłoby banalne
  A ja jestem poetką.
  • Źródło: Poetka

W samym miąższu pomarańczy

• Doskonale udaje mi się udawać, że nie udaję
  Opowiadać o niczym z dzikim wdziękiem
  Wdzięczyć się z bliska i z daleka
  • Źródło: Blef

• Strzelasz do Żydów w noc kryształową
  A w porcelanową jesteś Żydem wiecznym tułaczem
  Budzisz się zawsze.
  • Źródło: Oniryzm

• W dymie nad Birkenau
  Rysuje się postać Chrystusa
  Mojżesz Majmonides nie wie
  Co powiedzieć
  • Źródło: Marzyciel getta