Erich Ludendorff
niemiecki dowódca wojskowy
Erich Ludendorff (1865–1937) – niemiecki wojskowy, czołowy dowódca w czasie I wojny światowej.
Erich Ludendorff
- 8 sierpnia [1918 roku] był czarnym dniem armii niemieckiej.
- Opis: tego dnia wojska Wielkiej Brytanii pod wodzą Henry'ego Rawlinsona zdobyli kwaterę główną i wzięli do niewoli 40 000 niemieckich żołnierzy
- Źródło: Nigel Cawthorne, Dowódcy i generałowie. Prawdziwe historie, Grupa Wydawnicza Foksal, Warszawa, 2014, s. 152
- Gdybyśmy wtedy opuścili okupowane tereny, to rosyjscy bolszewicy dawno już staliby z bronią w rękach na niemieckiej ziemi. Bolszewicy nie mieli żadnego interesu w prawie do samostanowienia, zmierzali do dalszego rozszerzenia swojego panowania. Stosowali politykę gwałtu i liczyli na to, że bezbronny kraj zaraz będzie pod ich piętą. Ale jednocześnie wyczuwało się w nich nacjonalizm, gdyż oddzielenie Kurlandii, Litwy i Polski, nie dostrzegając wszystkich praw do samookreślenia, uznawali za wrogie działania przeciwko Rosji.
- Opis: o przyczynach decyzji o rozszerzeniu niemieckiej okupacji terytorium Rosji, w książce swojego autorstwa pt. Meine Kriegserinnerungen 1914–1918, Berlin 1919
- Źródło: Dorota Michaluk, Białoruska Republika Ludowa 1918–1920. U podstaw białoruskiej państwowości Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń 2010, s. 218. ISBN 978-83-231-2484-9.
- Z Białorusinami nikt się nie liczył, jako że Polacy pozbawili ich narodowości, nic nie dając w zamian. Jesienią 1915 roku chciałem otrzymać informacje o Białorusinach. Początkowo dosłownie nigdzie nie można było ich znaleźć. Dopiero później okazało się, że są bardzo rozprzestrzenionym ludem, ale skrajnie spolonizowanym, stojącym na tak niskim poziomie kultury, że można im było pomóc dopiero przez długotrwałe oddziaływanie.
- Opis: o Białorusinach, w książce swojego autorstwa pt. Meine Kriegserinnerungen 1914–1918, Berlin 1919, str.145
- Źródło: Dorota Michaluk, Białoruska Republika Ludowa 1918–1920. U podstaw białoruskiej państwowości Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń 2010, s. 132. ISBN 978-83-231-2484-9.