Du Fu
Du Fu (712–770) – chiński poeta.
- Lecz i smoki spoczywające i rozbrykane konie
w żółty przemienią się proch,
A o troskach ludzkich kroniki
chłodne zachowają milczenie.- Źródło: Nocą, na wysokim tarasie w: Dzwoneczki nefrytowe w księżycowej poświacie. Wybór wierszy chińskich, z chińskiego przełożył Aleksy Dębnicki, Warszawa 2003, s. 85.
- I gdy na najwyższy zdołasz wejść wierzchołek,
To zobaczysz, że wszystkie inne góry są małe.- Źródło: Spoglądając na Górę Taishan w: Dzwoneczki nefrytowe w księżycowej poświacie. Wybór wierszy chińskich, z chińskiego przełożył Aleksy Dębnicki, Warszawa 2003, s. 84.
- Czyż sławę imieniu wiersze mogą przynieść?
- Źródło: Refleksje ze spaceru nocą w: Dzwoneczki nefrytowe w księżycowej poświacie. Wybór wierszy chińskich, z chińskiego przełożył Aleksy Dębnicki, Warszawa 2003, s. 97.