Christopher Marlowe

Christopher Marlowe (1564–1593) – angielski poeta i dramaturg.

Christopher Marlowe (1585)

Tragiczne dzieje doktora Fausta

(tłum. Jan Kasprowicz)

• Faust: Chcę się nasamprzód zapytać o piekło.
  Gdzież jest to miejsce, które zowią piekłem.
  Mefistofel: Pod niebiosami.
  Faust: Ale w którem miejscu?
  Mefistofel: W wnętrzu żywiołów, tam, gdzie my wieczyste
  Znosić musimy tortury. Toć powiem
  Że piekło niema określonych granic
  W jakowemś miejscu stałem; tam jest piekło,
  Gdzie my jesteśmy, a gdzie zaś jest piekło
  Tam i my zawsze przebywać musimy;
  Wreszcie, gdy cały świat się ten rozpadnie,
  Gdy się oczyści wszelakie stworzenie
  Zostanie piekło tam, gdzie niema nieba.
  • Zobacz też: piekło

• Nie, tu jest piekło! Jam nie poza piekłem.
  Azali myślisz, że ja, którym patrzał
  W oblicze Boga i pił rozkosz nieba
  Nie znoszę dzisiaj mąk tysięcznych piekieł
  Pozbawion będąc wiecznego zbawienia?

Inne

• Kto kiedy kochał, nie kochał od pierwszego wejrzenia?
  • Who ever lov'd, that lov'd not at first sight? (ang.)
  • Źródło: Hero and Leander

• Nasz duch, ten, który potrafi zrozumieć
  Architekturę cudowną wszechświata,
  Każdej planety błędny tor wymierzyć,
  Wciąż pragnie zdobyć wiedzę nieskończoną
  I krążąc, niby nieznużone sfery,
  Nie daje spocząć, póki nie sięgniemy
  Najdojrzalszego owocu ze wszystkich,
  Samego szczęścia i samej rozkoszy,
  Słodkiego tu, na ziemi, królowania!
  • Źródło: Tamerlan Wielki

• To, co mnie żywi, niszczy mnie.
  • Quod me nutrit me destruit. (łac.)