Cathy Kelly (ur. 1966) – irlandzka pisarka.

Druga szansa (1998)

edytuj

(ang. She's the one; tłum. Ewa Spirydowicz)

  • Czy ze mną coś nie w porządku? Kocham mojego narzeczonego i gryzie mnie sumienie, bo chciałam iść na drinka z innym.
  • Droga Załamana! Nawet nie wiesz, jak wielu kobiet dotyczy twój problem. Moje biurko ugina się pod listami od dziewczyn, które były święcie przekonane, że wychodzą za księcia z bajki, a tymczasem okazało się, że ich małżonek to Pan Moja-Mama-Zawsze-Tak-Robiła – i wychowała dziesięcioro dzieci oraz piekła domowy chleb na dodatek.
  • Mój mąż nigdy nie robi zakupów, nawet jeśli ma wolne. Twierdzi, że matka zawsze mu wszystko szykowała. Nie mogę uwierzyć, że niczego nie zauważyłam przed naszym ślubem.
  • Udzielanie rad a wcielanie ich w życie to dwie zupełnie inne sprawy, uznała Dee.
  • Zresztą, co to za różnica? Kawa z farbą emulsyjną może się okazać całkiem smaczna.

Przyjaciółki od serca (2003)

edytuj

(ang. Best of friends; tłum. Monika Wiśniewska)

  • Dlatego, że niektórzy z was nie zgadzają się z moim zdaniem, waszą reakcją jest wyśmianie tego i mnie zamiast uznania indywidualizmu. Czujecie się zagrożeni przez indywidualizm i każdego, kto nie podąża za stadem.
  • Jeśli coś nie jest ci potrzebne ani piękne, wyrzuć to! Poczujesz się znacznie lepiej, gdy twoje życie będzie pozbawione śmieci.
  • Na tym polega życie (…). – Dostaje się to, co daje się od siebie.
  • Starzy przyjaciele znają starą ciebie (…). – Czasami potrzebni są nowi, by mogli ci powiedzieć coś nowego.
  • Strasznie ciężko jest pogodzić się z bezsilnością.
  • To ironia nowoczesnego życia. Myślimy, że jesteśmy stroną kontrolującą, że potrafimy zmienić wszystko: pracę, miejsce zamieszkania, styl życia, ale istnieją pewne rzeczy, w przypadku których trzeba po prostu zaakceptować to, że nie jesteśmy w stanie nic zrobić.
  • Uciekanie nie jest odpowiedzią.
  • Wszyscy uciekamy od śmierci, ponieważ nie wiemy, co powiedzieć osobie, która umiera.