Carlos Castaneda

antropolog amerykański pochodzenia brazylijskiego

Carlos Castaneda (1925–1998) – amerykański pisarz i antropolog.

Podróż do Ixtlan

edytuj

(ang. Journey to Ixtlan; tłum. Monika Pilarska, Zbigniew Zagajewski)

  • Czemu ludzie nie mieliby mnie znać? Co w tym złego? Złe jest w tym to, że kiedy cię znają, wszystko, co ciebie dotyczy, jest już z góry przesądzone i wtedy nie jesteś w stanie przeciąć więzów ich myśli. Ja wolę absolutną wolność bycia nieznanym.
  • Jak długo będziesz uważał, że jesteś najważniejszy na świecie, tak długo nie będziesz w stanie naprawdę docenić świata wokół siebie. Jesteś jak koń z klapkami na oczach – widzisz tylko siebie, oddzielonego od reszty.
  • Kiedy człowiek na coś się zdecyduje, musi to kontynuować (…) ale konieczne jest także, aby wziął odpowiedzialność za swoje czyny. Niezależnie od tego, co robi, musi przede wszystkim wiedzieć, dlaczego to robi, a później powinien dalej działać, nie mając… jednak żadnych wątpliwości ani wyrzutów sumienia co do swoich czynów
  • Kiedykolwiek poczujesz (…), że wszystko idzie źle i się rozpada, zwróć się do swojej śmierci i zapytaj, czy to prawda. Odpowie ci, że nie masz racji, że naprawdę nic się nie liczy poza jej dotknięciem. Twoja śmierć powie ci: Jeszcze cię nie dotknęłam.
  • Ludziom trudno jest zrozumieć, że w każdej chwili jesteśmy w stanie ze swego życia wyrzucić wszystko, co tylko zechcemy. Właśnie tak (…) – strzelił palcami.
  • Martwienie się to stawanie się dostępnym, bez zdawania sobie z tego sprawy. Kiedy się martwisz, jesteś zaniepokojony, w desperacji kurczowo chwytasz się wszystkiego. A wtedy już musisz całkiem wyeksploatować to, czego się uchwyciłeś lub tego kogoś, lub samego siebie.
  • Najgorsze dla ducha jest to, gdy masz kogoś, kto ci siedzi na karku, kto zawsze cię bije i mówi co masz robić
  • Nieważne co mówisz do rośliny (…) Możesz nawet sam wymyślać słowa, ważne jest jedynie uczucie sympatii i traktowanie jej jak równej sobie.
  • O zmierzchu nie ma wiatru. O tej porze dnia jest tylko moc.
  • Przekonanie o tym, że świat jest taki, jakim ci się wydaje, jest bardzo głupie (…) Świat to tajemnicze miejsce. Szczególnie o zmroku.
  • Świat wokół nas jest tajemnicą. A człowiek nie jest lepszy od czegokolwiek innego.
  • Twój kłopot polega na tym, że jesteś zbyt oczywisty. Twoje wysiłki są zbyt oczywiste, twoje nastroje są zbyt oczywiste. Nie bądź zbyt pewny tego wszystkiego.
  • W świecie, w którym śmierć jest myśliwym, nie ma mój drogi, czasu na żale czy wątpliwości. Czasu wystarcza tylko na decyzje.
  • Wszystko co robię, uzależnione jest od mojej decyzji i jestem za to odpowiedzialny.