Carlo Goldoni
włoski komediopisarz
Carlo Goldoni (1707–1793) – włoski dramatopisarz.
- Dwie księgi, nad którymi najwięcej myślałem i nigdy nie będę tego żałował, że się nimi posłużyłem, to Świat i Teatr.
- Gdy kobieta jest w wielkim gniewie, pocałunek nie pomoże. Trzeba ją pocałować przynajmniej cztery razy.
- Jest się wiernym, dopóki trwa miłość, a kochankiem, dopóki przedmiot miłości jest blisko.
- Każdy kraj jest dobry i wszędzie jest dobrze, o ile ma się pieniądze i wesołość w sercu.
- Kto nie ma odwagi starać się o swoje szczęście, tym samym udowadnia wyraźnie, że tego szczęścia nie jest wart.
- Kto nie wyjeżdżał za granicę, jest pełen przesądów.
- Chi non esce dal suo paese, vive pieno di pregiudizi. (wł.)
- Postać: Artur
- Źródło: Pamela, akt I, sc. XIV
- Kobiety są zawsze słabsze w nienawiści aniżeli w miłości.
- Młode żony starych mężów zawczasu myślą o wyborze tego, który im otrze łzy.
- Niech licho porwie tego, kto wprowadził zwyczaj składania wizyt.
- Źródło: Księga toastów i humoru biesiadnego, wybór i oprac. Leszek Bubel, wyd. Zamek, Warszawa 1995, s. 149.
- Pochlebstwo to potrawa, która wszystkim smakuje.
- Pragnąć czegoś – a wziąć, to nie to samo.
- Rozważny podróżnik nigdy nie gardzi swoim krajem.
- Un viaggiatore prudente non disprezza mai il suo paese. (wł.)
- Postać: Bonfil
- Źródło: Pamela, akt I, sc. XVI.
- W sztuce wszystkie linie powinny zbiegać się w określonym punkcie, to znaczy w rozwiązaniu akcji, która jest rzeczą główną.
- Wszystko, co jest robione z wdziękiem, uchodzi za galanterię.
- Zapłata nie może poprzedzać zasługi.
- Zazdrość to udręka dla kochającego, a obelga dla ukochanej.
- Ze wszystkich ludzkich ułomności najsmutniejszy jest brak zdrowego rozsądku.