Camilla Läckberg

szwedzka pisarka

Camilla Läckberg (właśc. Jean Edith Läckberg; ur. 1974) – szwedzka autorka powieści kryminalnych.

Własne wypowiedzi

edytuj
  • Pisało się wesoło, ale myśl, że moja matka będzie to czytać, bardzo mnie niepokoiła.
    • Opis: O scenach erotycznych w swojej książce.
    • Źródło: "Keine Freunde zu haben regt die Fantasie an" (wywiad), w: ,Crime, Ausgabe 26. Wyd. Gruner + Jahr, ISSN 2364-7930

Księżniczka z lodu

edytuj

(szw. Isprinsessan)

  • Alex chodziła własnymi drogami i nie zważała na innych. Nie dlatego, że była złym człowiekiem. Robiła to z konieczności. Dla mojej żony najważniejsze było, żeby nie zostać zranioną. Wszystko inne, wszelkie inne uczucia były na drugim planie. Problem w tym, że jeśli ze strachu przed wrogiem otoczysz się murem obronnym, ten mur nie przepuści również przyjaciół.
    • Postać: Henrik Wijkner
  • Chyba jestem sentymentalna. Trzeba żyć dalej, przestać żałować tego, co mogło być, i skupić się na tym, co się ma.
    • Postać: Erika Falck
  • Decyzja o odebraniu sobie życia wymaga siły.
    • Postać: Karl – Erik Carlgren ojciec Alexandry Wijkner
  • Dłuższe milczenie prowokuje do odezwania się.
    • Postać: Patrik Hedstrőm
  • Fjallbäcka przypominała mrowisko, w którym panuje ciągły ruch. Teraz było tak spokojnie, jakby miasteczko zapadło w sen. A przecież wiedziała, że to złudny spokój, że pod powierzchnią kłębi się to samo zło co wszędzie, gdzie są ludzie. Napatrzyła się na to w Sztokholmie. Tu jednak niebezpieczeństwo wydawało się jeszcze większe. Nienawiść, zawiść, chciwość i zemsta – wszystko to zamiatano pod dywan, bo „co ludzie powiedzą”. Pod wyglansowaną powierzchnią kipiało: zło, małostkowość i złośliwość.
    • Postać: Erika Falck
  • Julia była tak przyzwyczajona gardzić samą sobą, że nienawiść obróciła też przeciwko sobie. Trudno pozbyć się starego nawyku, zwłaszcza że opanowała go do perfekcji.
    • Opis: Julia Carlgren
  • Osoba samotna żyje w izolacji.
    • Postać: Erika Falck
  • Pamiętaj, nie warto się starzeć. Z każdym rokiem coraz bardziej doceniam zwyczaj wikingów, którzy starców strącali ze skały.
    • Postać: Nelly Lorentz
  • Prawda nie zawsze jest najlepszym rozwiązaniem.
    • Postać: Erika Falck
  • Przeszłości nie mogłam odmienić. Nie da się wymazać milczenia.
    • Postać: Vera Nilsson
  • Rzeczy naznaczone używaniem są znacznie piękniejsze od wystawionych na pokaz.
    • Postać: Erika Falck
  • To było jak z garnkiem ciśnieniowym; gdyby tylko uchylił pokrywkę, doszłoby do wybuchu.
    • Opis: o Axelu Wennerstromie dawnym nauczycielu, on sam.
  • Wprawdzie ludzie zmieniają się w drodze od dzieciństwa do dorosłości, ale rdzeń ich osobowości pozostaje niezmienny.
    • Postać: Erika Falck
  • Wszystkie problemy na pewno dałoby się rozwiązać, ale choć nie czuła się staro, lata przeżyte w pojedynkę sprawiły, że nie była już tak elastyczna.
    • Postać: Erika Falck
  • Wszystko się waliło. Życie jej się waliło, rozpadało na kawałki. Miała wrażenie, jakby dotąd żyła w gabinecie luster, gdzie nic nie jest takie, jak się zdaje.
    • Postać: Julia Carlgren

Kaznodzieja

edytuj

(szw. Predikanten)

  • Aby czynić zło i okazywać niechęć, nie trzeba konkretnego powodu.
    • Postać: Jacob Hult
  • Annika nie miała w zwyczaju bawić się w niuanse. Jeśli coś jest gównem, to będzie śmierdzieć gównem, choćby na nie wylać flakon perfum – brzmiała jej dewiza.
    • Postać: Annika
  • Bla, bla, bla (...) Mnóstwo słów i brak sensu. Pieniądze zaszczyty, dotacje, awanse, pochwały zwierzchników. Bzdurne kryteria sukcesu.
    • Postać: Patrik Hedström
  • Był mistrzem chodzenia na skróty, a z fuszerowania uczynił prawdziwą sztukę.
    • Opis: o Ernście Lundgrenie
  • Bywają obowiązki, których spełnianie jest ponad ludzkie siły.
    • Postać: Patrik Hedström
  • Cisza, jaka zapada po bolesnych zwierzeniach, bywa trudna do udźwignięcia.
  • Czasem najlepiej po prostu cieszyć się, zamiast spekulować.
    • Postać: Patrik Hedström
  • Czas istniał tylko tam, na górze, w świetle. Na dole był wrogiem, uzmysławiał, że życie nadal się toczy, a może już minęło.
    • Postać: Siv Lantin (zamordowana w 1979)
  • Część jej umysłu, ta myśląca logicznie, podpowiadała jej, że to śmieszne myśleć w ten sposób, ale strach nie rządzi się logiką.
    • Postać: Erika Falck
  • Doświadczenie podpowiadało mu, że jeśli coś sprawia zbyt dobre wrażenie, prawdopodobnie wcale takie nie jest...
    • Postać: Martin Molin
  • Duże pieniądze nie muszą iść w parze z dobrym gustem.
    • Postać: Patrik Hedström
  • Gra się takimi kartami, jakie się ma, nawet jeśli są kiepskie.
    • Postać: Anna Maxwell
  • Gun Struwer stanowiła żywy dowód, że to, co dobre, trafia nie tylko do tych, którzy na to zasługują.
    • Postać: Patrik Hedström
  • Imię zdeterminowało jego los, a on się mu poddał. Jakby na czole miał wypisane hasło „problemy” i pozostawało mu tylko spełnić oczekiwania. Wybór był paradoksalnie prosty i jednocześnie trudny.
    • Postać: Kennedy Karlsson
  • Jak można usprawiedliwiać największe zło wiarą, że ma się boskie pełnomocnictwo? Może to jednak nie takie dziwne. Tyle milionów ludzi zamordowano w imię Boga. Widocznie jest w tym coś, co pociąga, uwodzi i odurza.
    • Postać: Patrik Hedström
  • Kto przeżyje, ten zobaczy – tak brzmiało jego motto. Nie ma co się zastanawiać nad czymś, na co się nie ma wpływu. Życie potoczy się tak albo siak, taki jest porządek rzeczy.
    • Postać: Robert Hult
  • Lepiej zginąć z hukiem, niż strachliwie przemykać przez życie.
    • Postać: Linda Hult
  • Ludzie mają naprawdę nie po kolei. A rodzina zawsze jest najgorsza.
    • Postać: Erica Falck
  • Ludzka pogoń za sensacją bywa czasami wręcz niezdrowa.
    • Postać: Annika
  • Łatwo gadać o solidarności z biednymi, dopóki nie przekraczają progu naszego domu.
    • Postać: Linda Hult
  • Może jak człowiek dorasta bez ojca, to gotów jest wszystko kupić.
    • Opis: (kupić – w sensie we wszystko uwierzyć) – Linda Hult
  • Należało żyć godnie. Pan Bóg nie ma zrozumienia dla tchórzostwa.
    • Postać: Albert Thernblat (mąż Linnei, ojciec zamordowanej w 1979 Mony)
  • Nie była małostkowa, ale trudno nie być rozgoryczonym, gdy własna przyszłość maluje się w ponurych barwach.
    • Postać: Anna Maxwell
  • „Nie należy uznawać za pewnik czegoś, co jest tylko prawie pewne.”, powiedział przy jakiejś okazji jeden z wykładowców w szkole policyjnej.
    • Postać: Martin Molin
  • Nie ma nic gorszego od samotności we dwoje.(...) Życie życiem równoległym. Dbali o majątek, wychowywali dzieci, a z braku innych tematów rozmawiali o pogodzie.
    • Postać: Laine Hult, żona Gabriela Hulta
  • Nie śmierć jest najgorsza, lecz niepewność. Nie można przeżyć żałoby, dopóki się nie wie, kogo lub co się opłakuje.
    • Postać: Patrik Hedström
  • Świat jest niebezpieczny, a ludzie bywają źli albo szaleni.
    • Postać: Patrik Hedström
  • Warto było poddać się złu, by chociaż przez chwilę poczuć zapach życia, które gdzieś na górze toczyło się zwykłym trybem. Jednocześnie budziły się w niej uśpione tęsknoty. Nie była już taka jak dawniej i tęskniła za tą sobą, którą już nigdy nie będzie. Było to bolesne pożegnanie, a jednak konieczne, jeśli miała przetrwać.
    • Postać: Siv Lantin (matka Malin Lantin vel Tanji Schmidt)
  • Wszystkie te niezależne wspólnoty religijne deklarują bardzo szczytne cele, ale wcześniej czy później zaczynają przyciągać dziwnych ludzi. Zapewniają silne, wręcz rodzinne więzi, co przyciąga osoby, którym brakuje poczucia wspólnoty.
    • Postać: Patrik Hedström
  • Zdjęcia Mony, które mu pokazał, głęboko go poruszyły. Znów uprzytomnił sobie, że zbyt łatwo uznaje się ofiarę morderstwa za kolejną pozycję w statystyce, przykleja etykietki „strona pozywająca” i „ofiara.”
    • Postać: Patrik Hedström