Bitwa pod Cedynią

starcie zbrojne stoczone 24 czerwca 972 między wojskami księcia polskiego Mieszka I a margrabiego Marchii Łużyckiej Hodona

Bitwa pod Cedynią została rozegrana 24 czerwca 972 roku między wojskami księcia PolanMieszka I a margrabiego Marchii Łużyckiej Hodo, wspomaganego przez możnowładcę Zygfryda von Walbeck.

  • Kiedy Hodon – ten margrabia
    Chciał Pomorze mu zagrabiać
    Pod Cedynią wlazł na szkapę
    I mu strasznie obił japę(…)
    dziewięć, siedem oraz dwójka
    – pod Cedynią niezła bójka (…).
Bitwa pod Cedynią
  • My [Polacy] nie mówimy o sobie źle. Jest Skrzetuski, Wołodyjowski, powstanie warszawskie, powstanie styczniowe. Przywiązywaliśmy dzieci pod Cedynią jako tarcze i to jest super. Znaczy to jest najlepsze, co Polskę spotkało. Nigdy nie ma spojrzenia na naszą historię z punktu widzenia, że: „zastanówmy się, bo to nie było dobrze”.
  • Tymczasem dostojny margrabia Hodo, zebrawszy wojsko, napadł z nimi na Mieszka, który był wierny cesarzowi i płacił trybut aż po rzekę Wartę. Kiedy w dzień świętego Jana Chrzciciela starli się z Mieszkiem, odnieśli zrazu zwycięstwo, lecz potem w miejscowości zwanej Cydzyną brat jego Czcibor zadał im klęskę, kładąc trupem wszystkich najklepszych rycerzy. Cesarz, poruszony do żywego wieścią o tej klęsce, wysłał czym prędzej gońców, nakazując Hodonowi i Mieszkowi, aby pod rygorem utraty jego łaski zachowali pokój do czasu, gdy przybędzie na miejsce i osobiście zbada sprawę.
    • Autor: Thietmar z Merseburga, Kronika, XI wiek, cyt. za: Tomasz Małkowski, Jacek Rześniowiecki, Historia II. Podręcznik dla klasy II gimnazjum, Gdańskie Wydawnictwo Oświatowe, 2010, s. 14.