Jam Pra-rodzicem i źródłem wszechrzeczy, ze Mnie wyłania i rozwija się wszystko; rozumiejąc to, mędrcy w żarliwym Mnie wielbią zachwycie. Myślą i duszą ku Mnie zwróceni, całą świadomością pogrążeni we Mnie, szczęśliwi, radośni, o Mnie wciąż mówią, światłem swym dzieląc się wzajem. Tych zawsze w harmonii radosnych, a Mnie gorącą wielbiących miłością, Jogą rozpoznawania duchowego darzę, która ich do Mnie przywodzi. Z czystego dla nich współczucia, przebywając w ich sercach, światłem mądrości jarzącym mrok niewiedzy niweczę.
Postać: Kryszna
Źródło: Bhagavad Gita: Pieśń Pana, tłum. Wanda Dynowska, Biblioteka Polsko-Indyjska, Madras 1957, wersy 8–11.
Jestem Kala, Czas – burzyciel świata, przyszedłem tu, prastary, aby zniszczyć pokolenia. Krom ciebie, nie pozostanie ani jeden z wojowników, których te dwa wojska zawierają.
Opis: Kryszna w rozmowie z Ardżuną; pierwsze zdanie zacytował Robert Oppenheimer po próbnym wybuchu bomby atomowej.
Źródło: Bhagawad-Gita, tłum. Bronisław Olszewski, za: Antoni Lange, Epos. Zbiór arcydzieł poezyi epickiej, tom 4: Epos indyjskie, Brody 1911, wers 32.
Inny przekład: Ja jestem władczy czas, co gubi światy. – Zjawiam się tutaj, by ludzi wytracać. – Nawet choćbyś nie walczył, nie zostaną przy życiu ci wszyscy wojownicy, – tu naprzeciwko siebie w szeregach stojący.
Źródło: Bhagawad Gîtâ, tłum. Stanisław F. Michalski, Ultima Thule, Warszawa 1927, wers 32.
Inny przekład: Jam jest Prawu wyraz dać, by ludzkość śmiercią razić. I bez ciebie, Ardżuno, ani jeden z tych rycerskich rzesz uszykowanych w bój nie może śmierci ujść.
Źródło: Bhagavad Gita: Pieśń Pana, tłum. Wanda Dynowska, Biblioteka Polsko-Indyjska, Madras 1957, wers 32.
Wyższą zaprawdę jest wiedza od stałych ćwiczeń Jogi; od wiedzy lepsze jest zapatrzenie się we Mnie w rozmyślaniu głębokim, a od rozmyślania – wyrzeczenie się plonów działań wszelkich, albowiem z wyrzeczenia wkrótce pokój się rodzi.
Postać: Kryszna
Źródło: Bhagavad Gita: Pieśń Pana, tłum. Wanda Dynowska, Biblioteka Polsko-Indyjska, Madras 1957, wers 12.
Inny przekład: Wyżej stoi wiedza, niż ciągłe ćwiczenie, wyżej od wiedzy rozmyślanie, od rozmyślania wyższe jest wyrzeczenie się owocu swych czynów, za wyrzeczeniem takim tuż idzie spokój.
Źródło: Bhagawad Gîtâ, tłum. Stanisław F. Michalski, Ultima Thule, Warszawa 1927, wers 12.
Inny przekład: Albowiem wiedza lepszą jest niż wytrwałość; rozmyślanie lepsze jest niż wiedza; wyrzeczenie lepsze niż rozmyślanie; a tuż koło wyrzeczenia jest stan szczęśliwości.
Źródło: Bhagawad-Gita, tłum. Bronisław Olszewski, za: Antoni Lange, Epos. Zbiór arcydzieł poezyi epickiej, tom 4: Epos indyjskie, Brody 1911, wers 12.
(…) nauczyłem się Sanskrytu, by czytać Gitę. I dziś jest mi nie tylko tym, czym jest Biblia dla Chrześcijan, a Koran dla Mahometan, jest mi czymś więcej, bo jakby najrodzeńszą Matką. Własną matkę, która mi dała życie, straciłem wcześnie, ale w tej Wiecznej Rodzicy znalazłem wszystko, co ona mogłaby mi dać; w całym mym życiu Gita zajęła jej miejsce. Nigdy mnie nie zawiodła, nigdy się nie zmieniła. Ilekroć byłem w rozterce, w trosce albo w rozpaczy, na jej łonie szukałem ostoi, w niej znajdywałem światło i drogowskaz. I nie zawiodłem się nigdy.
