Balladyna

sztuka Juliusza Słowackiego

Balladyna – tytuł tragedii w pięciu aktach, napisanej przez Juliusza Słowackiego w 1834 roku.

  • Dziwnie, że się ludzie boją
    Ludzi jak Boga i więcej niż Boga.
    • Postać: Balladyna
    • Opis: monolog Balladyny po pierwszej rozmowie z Kostrynem.
    • Źródło: akt III, scena II
Balladyna
  • Jaki wybór trudny!
    Starsza jak śniegi – u tej warkocz cudny,
    Niby listkami brzoza przyodziana;
    Ta z alabastrów – a ta zaś różana –
    Ta ma pod rzęsą węgle – ta fijołki –
    Ta jako złote na zorzy aniołki,
    A ta zaś jako noc biała nad rankiem.
    Więc jednej mężem – drugiej być kochankiem;
    Więc obie kochać, a jedną zaślubić?
    Lecz którą kochać? którą tylko lubić?…
    • Postać: Kirkor
    • Opis: o Balladynie i Alinie.
    • Źródło: akt I, scena III
  • Matko, w lesie są maliny,
    Niechaj idą w las dziewczyny,
    Która więcej malin zbierze,
    Tę za żonę pan wybierze.
    • Postać: Skierka
    • Źródło: akt I, scena III
  • Miłość – to światło, to niebo, to życie!
    • Postać: Filon
    • Źródło: akt II, scena I
  • O! ci młodzi ludzie,
    odchodzą od nas i wołają głośno:
    Idziemy szukać szczęścia. Więc my starce,
    Cośmy przebiegli po tej biednej ziemi,
    A nigdy szczęścia w życiu nie spotkali;
    Możeśmy tylko szukać nie umieli…
    • Postać: Pustelnik
    • Źródło: akt I, scena I
  • Okropnym wołasz mię imieniem!
    Trup… trup… trup na mnie białą dłonią kiwa…
    I ciągną nazad, wstając z głowy. – Ale
    Nogi przykute…
    • Postać: Balladyna
    • Źródło: akt II, scena I
  • (…) Rankiem głos sumienia nudzi,
    Nad wieczorami dręczy i przeraża,
    A nocą ze snu okropnego budzi…
    • Postać: Balladyna
    • Źródło: akt III, scena II
  • Więc jako dawniej czynili mocarze,
    Z Lechem się Scyta mieniał na obrączki;
    A pokochawszy mocniej sercem, w darze
    Dał mu koronę… stąd nasza korona.
    • Postać: Pustelnik
    • Źródło: akt I, scena I