Amulet
przedmiot osobisty, któremu przypisuje się działanie ochronne
Amulet – osobisty przedmiot o charakterze magicznym, z przypisywanym mu działaniem ochronnym.
- Do Krakowa docierają [w średniowieczu] różne kierunki medyczne, zjawiają się przedstawiciele różnych szkół. Pierwszym znanym z imienia lekarzem był adept szkoły w Montpellier, dominikanin Mikołaj, „zuchwały nowator”, zwolennik empiryzmu w medycynie (...). Za główne źródła lekarstw uważał (...) żaby, ropuchy, węże. W kamieniach widział raczej amulety. Doceniał w pełni ich znaczenie magiczne, zalecał noszenie przy sobie, wieszanie na szyi, ale do wewnątrz radził środki w rodzaju proszku wężowego, ropuszego, maści z węża (na przykład na reumatyzm).
- Autor: Antonina Jelicz, Życie codzienne w średniowiecznym Krakowie, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1966.
- Interwencję czynnika nadprzyrodzonego można było również spowodować dzięki posiadanemu amuletowi. Jego rolę w chrześcijaństwie odgrywały przede wszystkim relikwie świętych. Czasami były one jednak zastępowane przez poświęcone przez kapłana podobizny świętych, które wierni nosili na piersi pod postacią medalików, wierząc w ich pomoc w potrzebie. Wiara w skuteczność amuletów sprawiała, że niejednokrotnie występowały one równolegle obok relikwi i podobizn świętych.
- Autor: Tadeusz Manteuffel, Kultura Europy średniowiecznej, Wiedza Powszechna, Warszawa 1974, s. 337.