Życie za życie
Życie za życie (ang. The Life of David Gale) – film brytyjsko-niemiecko-amerykański z 2003 roku w reżyserii Alana Parkera.
- Fantazje muszą być nierealne. Bo w chwili, w sekundzie, w której zdobędziecie to czego chcecie, nie chcecie – nie możecie tego więcej chcieć. Aby kontynuować egzystencję, pożądanie musi mieć swoje przedmioty nieosiągalne. Tym czego chcecie nie jest „to”, lecz wyobrażenie tego. Więc pożądanie wspiera szalone fantazje. To właśnie Pascal miał na myśli jak mówił, że jesteśmy wtedy tylko prawdziwe szczęśliwi, kiedy śnimy na jawie o przyszłym szczęściu. Albo, jak mówimy, „polowanie jest słodsze niż zdobycz”. Lub „uważaj czego sobie życzysz”. Nie dlatego, że możecie to dostać. Ale dlatego, że jesteście skazani na niechcenie tego, kiedy już dostaniecie. Więc Lacan naucza, że życie według waszych pragnień nigdy nie uczyni was szczęśliwymi. Być naprawdę ludzkim, to starać się żyć, według idei i ideałów. Nie mierzyć swoje życie poprzez to co się osiągnęło z swych pragnień. Ale chodzi tu o te krótkie chwile prawości, współczucia, racjonalności. Nawet poświęcenie siebie. Bo ostatecznie, jedyną miarą znaczenia naszego własnego życia, jest docenianie życia innych ludzi.
- Zobacz też: Jacques Lacan
- Jak się zabija kogoś, to się okrada jego rodzinę. Nie tylko tą kochaną, ale też tą ludzką. Napełnia się ich serca nienawiścią. Odbiera się im możliwość zachowania cywilizowanej obiektywności. Skazuje się ich na zemstę. To okrutna i nieludzka rzecz. Ale folgując tej nienawiści, nigdy nie pomożemy! Bo zniszczenie się dokonało. Ale mimo że, nakarmiliśmy nasze ciała, nadal jesteśmy głodni! Pozwalamy strażnikowi, na zgodny z prawem zastrzyk, który ma być dla nich dobrem. I ostatecznie cywilizowane społeczeństwo musi żyć z tą ciężką prawdą. Ten, kto szuka zemsty, kopie dwa groby. (…) Tylko spójrzcie, |spójrzcie na tych nieudaczników! Przestępcy, alfonsi, narkomani, schizofrenicy! To są mordercy i kogo obchodzi, że oni umierają? Kogo to obchodzi? Skoro wszystko to trwa nadal i nadal. Kogo to obchodzi…
- Każdy kto patrzy przez tą szybę nie widzi osoby, tylko widzi zbrodnię. Nie jestem David Gale. Jestem mordercą i gwałcicielem. Cztery dni przed swoją egzekucją. Jest pani tu, bo chcę zostać zapamiętany dzięki temu jak żyłem i dzięki decyzjom jakie dokonałem, a nie dzięki temu jak się moje życie skończyło.
- Spędzamy całe życie starając się powstrzymać śmierć. Jedząc, wynajdując, kochając… Modląc się… Walcząc… Zabijając… Ale co my tak naprawdę wiemy o śmierci? Tylko, że nikt nie wraca. Ale przychodzi taka chwila w życiu… moment… kiedy twój umysł żyje wedle swoich pragnień, swoich obsesji… Kiedy twoje nawyki przeżywają twoje sny. I kiedy twoje straty… Może śmierć jest darem?
- – Tak czy siak nie ma prawdy.
– Tylko punkty widzenia. Nie możesz tak mówić. Jak mówisz, że nie ma prawdy, to twierdzisz, że to prawda, że nie ma prawdy. To logiczna sprzeczność.
- Zdrowe społeczeństwo musi samo skończyć z szerzącym się w nim złem.
- Postać: Hitler
- Zabawne jak potrafimy być samolubni, prawda? Jak się dowiedziałem, że Constance umiera, byłem na nią taki zły. Pomyślałem: „jak możesz mi to robić? Przecież wiesz jak ciężko poznaję nowych ludzi.”
– Dlaczego ci nie powiedziała?
– Mówiła, że była zbyt zajęta. Myślę, że skoro ją śmierć goniła, ona po prostu… chciała pomóc innym jej uniknąć. To właśnie robiła ze swoim życiem… zostawiła ten świat lepszym, niż go znalazła.