Rabindranath Tagore

poeta i prozaik indyjski, noblista

Rabindranath Tagore (1861–1941) – indyjski poeta, prozaik i pedagog, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za rok 1913.

A B C Ć D E F G H I J K L Ł M N O Ó P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

Rabindranath Tagore (1909)

B edytuj

  • Biada łaskom, które wyślizgują się z niegodnych rąk.
  • Błąd nie może sobie pozwolić na przegraną, a prawda może.
  • Bóg mówi do człowieka: Uzdrawiam Cię, więc ranię, kocham, więc karcę.
  • Bóg szanuje mnie, gdy pracuję, ale kocha mnie, gdy śpiewam.

C edytuj

  • Cieszymy się, że jesteśmy na tym świecie; jesteśmy z nim związani niezliczonymi nićmi, które rozciągają się od ziemi do gwiazd.
  • Człowiek ma w sobie milczenie morza, zgiełk ziemi i muzykę powietrza.
  • Człowiek to urodzone dziecko: jego siła polega na tym, że rośnie.
  • Czyż kobieta może znaleźć swoje prawdziwe szczęście jedynie w świadomości, że ma nad mężczyzną władzę? Jedynym błogosławieństwem kobiety jest to, że może swoją dumę przelać w miłość.

D edytuj

  • Demon dzisiejszej cywilizacji złamał równowagę w człowieku między jego rozumem a wolą, między nauką a sumieniem.
  • Drzewa wznoszą się za oknem ku górze niczym pełne tęsknoty wołanie niemej ziemi.

J edytuj

  • Jest we mnie Ktoś, kto patrzy poza moimi oczyma.
  • Jeśli zamkniesz drzwi przed wszelkim błędem – prawda pozostanie za drzwiami.
    • Inna wersja: Jeśli zamknięcie drogę wszystkim pomyłkom, wykluczycie prawdę.
    • Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał Krzysztof Nowak, Warszawa 1998.

K edytuj

  • Każde dziecko jest dowodem, że Bóg nie znudził się człowiekiem, że nie uprzykrzyli Mu się jeszcze ludzie.
  • Kiedy stwórca stworzył człowieka, był nauczycielem i miał torbę pełną nakazów i prawideł; ale gdy przystąpił do kobiety odrzucił swą godność nauczyciela i stał się artystą pracującym tylko pędzlem i paletą.
  • Kłamstwo nie może stać się prawdą przez to, że wzrośnie w potęgę.
  • Kochając, daje człowiek z radością, tak jak drzewo bez trudności oddaje dojrzały owoc.
  • Korzenie z ziemi nie domagają się nagrody za to, że obdarzają owocami gałęzie.
  • Któż by kiedykolwiek w tym życiu mógł żyć, mieć nadzieję i dążności, gdyby przestrzeń nie była napełniona miłością

L edytuj

  • Literatura daje nam poczucie więzi duchowej z innymi ludżmi.

Ł edytuj

  • Łatwo być otwartym, kiedy nie zamierza się powiedzieć całej prawdy.

M edytuj

  • Mijają dni i noce, wieki zakwitają jak kwiaty. A ty naucz się czekać…
  • Milczenie Boga każe myślom ludzkim dojrzewać w słowa.
  • Miłość jest życiem w całej swej pełni, jak puchar pełen wina. Żyjemy na tym świecie dotąd, dopóki kochamy… Życie zdobywa swe bogactwa – dzięki poparciu świata, swą wartość – dzięki poparciu miłości.
  • Miłość to niekończąca się tajemnica, bo nie ma żadnej rozsądnej przyczyny, która mogłaby ją wytłumaczyć.
    • Źródło: Przemysław Słowiński, Dyktatorzy i ich kobiety. Seks, władza i pieniądze, Wydawnictwo Videograf, Chorzów 2013, ISBN 9788378351320, s. 9.

N edytuj

  • Nie dlatego je kocham, że jest grzeczne, tylko dlatego, że jest moje.
  • Nie mogę wybierać najlepszego, najlepsze wybiera mnie.
  • Nie przystawaj dla zbierania kwiatów, by je zachować, ale idź naprzód, a kwiaty będą ciągle kwitnąć na twojej drodze.

P edytuj

  • Panie, spraw, aby moje życie stało się tak skromne i proste, jak gra trzcinowego fletu, który Ty wypełniłeś muzyką.
  • Pieśń moja pozbawiła ją ozdób.
    Brak u niej dumy ze stroju czy upiększeń.
    Ozdoby popsułyby tylko nasz związek;
    Znalazły by się między tobą i mną, ich brzęczenie zagłuszyłoby twoje szepty.

    Moja próżność poety umiera ze wstydu na twój widok.
    O mistrzu poeto, siadam u twych stóp.
    Pozwól mi jedynie uczynić swe życie prostym i szczerym,
    Jak flet trzcinowy napełniony muzyką dla ciebie.
    • Źródło: Pieśni ofiarne, pieśń II
  • Pokryj skrzydła ptaka złotem, a już nigdy więcej nie wzbije się w powietrze.
  • Prawda jest imieniem, którym nazywamy nasze zmienne pomyłki.
  • Prawdzie bywa zbyt ciasno w stroju faktów. W zmyśleniu czuje się swobodnie.
    • Źródło: Świetliki
  • Prawdziwa wartość miłości polega na tym, że zawsze rozrzutnie darzy sobą niegodnych.

R edytuj

  • Róża jest czymś nieskończenie więcej niż tylko rumieniącym się „przepraszam” za swoje kolce.
  • Rzeka prawdy płynie korytem błędów.

S edytuj

  • Spałem i śniłem, że życie jest radością. Obudziłem się i zobaczyłem, że życie jest służbą. Zacząłem służyć i zobaczyłem, że służba jest szczęściem.

U edytuj

  • Uśmiech twój był kwieciem twych własnych łąk, mowa twoja była szumem twych własnych świerków, ale serce twoje było kobietą, znaną nam wszystkim.
    • Źródło: Zbłąkane ptaki

W edytuj

  • Wielkie cierpienia prowadzą nas do mądrości, gdyż są one bólami porodowymi, za pomocą których nasz duch wyzwala się z osłonki przyzwyczajeń i niby nowo narodzone dziecię wpada w ramiona rzeczywistości.
  • Woda w naczyniu błyszczy, woda w morzu jest ciemna. Małe prawdy wyrażają się jasnymi słowami. Wielkim towarzyszy wielka cisza.