Paul Celan

reprezentant niemieckojęzycznej poezji lat powojennych

Paul Celan (1920–70) – żydowski poeta urodzony w Rumunii tworzący w języku niemieckim.

  • Czarne mleko świtu pijemy je o zmroku
    pijemy je w południe i rano pijemy je w nocy
    pijemy je pijemy
    szpadlem ryjemy grób napowietrzny nie będzie uwierać
    • Źródło: Fuga śmierci
Grób Paula Celana
  • Jest godzina, która z prochu tworzy twój orszak,
    z twojego domu w Paryżu – ołtarz ofiarny twych rąk,
    z twoich czarnych oczu – najczarniejsze oczy.
  • Jest ktoś taki, kto włosy me wziął.
    Niesie je jak się zmarłych niesie na rękach.
    I jak niebo je niosło, gdy kogoś kochałam.
    On przez próżność tak właśnie je nosi.
    • Źródło: Chanson damy stojącej w cieniu, tłum. Feliks Przybylak
  • Nie na moich wargach szukaj twoich ust,
    obcego – nie przed bramą,
    nie w oku – łzy.
    • Źródło: Kryształ, tłum. Ryszard Krynicki
  • Odwróciła się od lustra plecami, bo nie cierpiała próżności luster.
  • Śmierć jest mistrzem z Niemiec
    • Źródło: Fuga śmierci
  • Ze zwarcia krtani głoska
    śpiewa.
    • Źródło: Frankfurt, we wrześniu