Jadwiga

imię żeńskie

Jadwigaimię żeńskie pochodzenia germańskiego, oznaczające „walka”.

  • A co się stało Jadwidze?
    Poszła do lasu na rydze.
    • Opis: początek piosenki ludowej.
    • Źródło: Henryk Markiewicz, Andrzej Romanowski, Skrzydlate słowa, Warszawa 1990, PIW, s. 791.
  • Chciałbym przy pani Jadziuchnie,
    Być takim małym amantem,
    Co się go puszcza przez kuchnię,
    Zanim się puści go kantem.
    • Autor: Tadeusz Boy-Żeleński
    • Źródło: Eugenia Kochanowska, Imię za człowiekiem idzie, t. 9, Instytut Wydawniczy Związków Zawodowych, 1989, s. 96.
  • Do świętej Jadwigi pozbieraj jabłka, orzechy, figi.
    • Opis: przysłowie
    • Źródło: Alicja Nowakowska, Świat roślin w polskiej frazeologii, Wydawn. Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2005, s. 123.
  • I uklęknął przy grobowcu, i modlił się tak: Jadwisieńko moja miła, nieszczęsnyż ja ptak! Ptak nieszczęsny, co przyleciał od wysokich gór, na dolinę spadł, na spiską, jak powietrzny mór.
  • Kto sieje na świętą Jadwigę, ten zbiera figę.
    • Opis: przysłowie
    • Źródło: Alicja Nowakowska, Świat roślin w polskiej frazeologii, op. cit., s. 123.
  • Ostrożnie z tym imieniem. Prawie na pewno zaszkodzi,
    chyba że z nim przyjdzie potęga, co ujarzmia albo uwodzi;
    (...)
    Jadwidze posłuch dla władzy z niezmiernym przychodzi wstrętem,
    za to naucza chętnie, ale nie zawsze z talentem.
    Kocha, lecz wybitnie dla siebie. Źle czuje się, gdy
    kochana,
    bo choć posłuszeństwu nierada, w tym jednym pożąda
    pana.
  • Patrz – że, Jagusiu, i miej oko na to
    A luboś świeża i kwitniesz jak lato,
    Czekaj swej zimy: i na cię mróz siwy
    I śnieg na warkocz spadnie urodziwy;
    Nie czekaj raczej, a jeśli siać a żyć
    W czas zawsze lepiej, umiej czasu zażyć.
  • Ty dla tej Polski będziesz perłą, z dna wód świecącą jasno, śnieżną liliją skwitnie twe berło w snop iskier, co nie zgasną.(...) Będziesz dla Polski złotą różą, gwiazdą w szafirów skłonie, łzy, co dziewczęce szczęście burzą, w skarb zawreją w łonie.
  • U mojej Jadwisi
    Warkocz jeden – drugi,
    A jasny a długi
    Za głowieńką wisi
    I ciążą głowisi
    Te dwie złote strugi.
  • Wróć mi serce, Jadwigo, wróć mi, prze Boga,
    A nie bądź przeciwko mnie tak barzo sroga.
  • Zbłądziłam i skrzywdziłam nie tylko Ciebie, ale i dzieci... Pomyśl, ile nocy przy nich nie przespałam, ile sił i zdrowia straciłam, a teraz ich nawet widzieć mi nie wolno.
    Więc to wszystko, te dziewięć lat – to nic wobec jednego błędu szaleństwa? Pomyśl, Ty, co tak ból całego świata i jego nędzę odczuwasz i tak genialnie to odtwarzasz, pomyśl, czy to ludzkie i sprawiedliwe? Nie myśl według kodeksów prawnych, ale sercem człowieka. Pomyśl, ile razy Ty i każdy mężczyzna by dzieci tracił, gdyby mu je za jedną chwilę szaleństwa i słabości odbierano?
Wikisłownik
Wikisłownik
Zobacz też hasło JadwigaWikisłowniku