Duma

poczucie własnej godności i wartości; stan zadowolenia z siebie samego z powodu podejmowanych wysiłków czy uzyskanych korzyści

Duma – poczucie własnej wartości, godność.

  • Duma, nigdy niezawodząca przywara głupców.
  • Dziwne jest, że człowiek jest dumny raczej z tego, co mu dała natura, niż z własnych zasług.
    • Autor: Karol Irzykowski
    • Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał Krzysztof Nowak, Warszawa 1998.
  • Natchnij się mówię dumą narodową, o ile bowiem wszelka duma jest występkiem, o tyle narodowa powinnością.
  • Nie ma większego grzechu niż uważać, że wszystko jest jasne i zrozumiałe. Jest to grzech dumy i zaufania do siebie, który chciała popełnić Ewa, gdy pragnęła być bogom równa.
  • Pośród najgłębiej zakorzenionych uczuć ludzkich nie ma żadnego, które bardziej byłoby powołane do przekształcenia się w zacność, miłość ojczyzny i sumienność; bo dumny człowiek potrzebował dla siebie szacunku i, by na ten szacunek osiągnąć, musiał na niego zasłużyć.
  • Sława książąt polega na dumie i na podejmowaniu bardzo niebezpiecznych przedsięwzięć; wszystkie moce książęce zbiegają się w jednym małym punkcie, który nazywa się dumą.
Wikisłownik
Wikisłownik
Zobacz też hasło dumaWikisłowniku