Chmura

skupisko zawieszonych w atmosferze kropli cieczy lub kryształków fazy stałej

Chmura – obserwowane w atmosferze, skupisko skondensowanej w małe krople lub kryształki lodu, pary wodnej.

  • Chmury zakrywają szczyt tylko dla tych, którzy są na dole.
Chmura kłębiasta
  • Kto zbyt wiele oczekuje i żąda, ściąga na siebie ciemne chmury.
    Sam tworzy sobie złe dni.
  • Na niebo wypływają białych chmurek żagle,
    Od twojej płynie strony niebieska fregata
    Nie do mnie, nie od ciebie.
    • Autor: Jan Lechoń, Na niebo wypływają białych chmurek żagle…
  • U nas dość głowę podnieść: ileż to widoków!
    Ileż scen i obrazów z samej gry obłoków!
    Bo każda chmura inna: na przykład jesienna
    Pełźnie jak żółw leniwa, ulewą brzemienna
    I z nieba aż do ziemi spuszcza długie smugi
    Jak rozwite warkocze, to są deszczu strugi;
    Chmura z gradem jak balon szybko z wiatrem leci,
    Krągła, ciemnobłękitna, w środku żółto świeci,
    Szum wielki słychać wkoło. Nawet te codzienne,
    Patrzcie Państwo, te białe chmurki, jak odmienne!
    Zrazu jak stada dzikich gęsi lub łabędzi,
    A z tyłu wiatr jak sokół do kupy je pędzi;
    Ściskają się, grubieją, rosną, nowe dziwy!
    Dostają krzywych karków, rozpuszczają grzywy,
    Wysuwają nóg rzędy i po niebios sklepie
    Przelatują jak tabun rumaków po stepie:
    Wszystkie białe jak srebro, zmieszały się – nagle
    Z ich karków rosną maszty, z grzyw szerokie żagle,
    Tabun zmienia się w okręt i wspaniale płynie
    Cicho, z wolna, po niebios błękitnej równinie!
  • W porównaniu z chmurami
    życie wydaje się ugruntowane,
    omal że trwałe i prawie że wieczne.
  • ze skał zwieszone hamaki chmur
    rozwijają deszczowe zasłony
    próbując ujarzmić
    szalejące wichry
    i ponure duchy
Wikisłownik
Wikisłownik
Zobacz też hasło chmuraWikisłowniku