Chiny (Chińska Republika Ludowa) – państwo w Azji.

Położenie Chin na mapie

Cytaty o współczesnych Chinach

  • 20 lat po Tiananmen w Chinach powstał system, jakiego świat dotąd nie znał. I wciąż szybko się zmienia. Chińczycy dorabiają się, mogą cieszyć się życiem, również seksem, obyczajowo kraj jest coraz bardziej liberalny. Mimo to niektórzy mówią, że Chiny to dziś państwo faszystowskie.
  • Całkowite rozmiary gospodarki Chin przewyższą wielkość amerykańskiej w 2027 roku. Jednak Chiny czeka długa droga, żeby dorównać zasobom Stanów Zjednoczonych.
    • Autor: Joseph Nye, Goliat na diecie, „Foreign Affairs”, tłum. „Forum”, 20 grudnia 2010.
  • Chiny nie są supermocarstwem. To kraj rozwijający się.
    • Autor: Wen Jiabao, „Forum”, 11 października 2010.
  • Chiny nie tylko spalają importowane śmieci, by w ten sposób wytwarzać z nich ciepło lub prąd. Głodny surowców kraj w ten sposób zaopatruje się w Stanach Zjednoczonych w cenny złom miedziany i aluminiowy. W zamian Chińczycy sprzedają Amerykanom komputery, tablety, telefony komórkowe i inne elektroniczne zabawki.
  • Chiny stały się głównym importerem starych pecetów, laptopów zdezelowanych monitorów, klawiatur, telefonów, sprzętu nafaszerowanego dziesiątkami substancji toksycznych. Powinno się je poddawać recyklingowi tylko w specjalnych zakładach. W Chinach zajmowali się tym głównie wieśniacy żyjący nad Rzeką Perłową w prowincji Guangdong. Szacuje się, że około ćwierć miliona ludzi wydłubuje z podzespołów wszystko, co ma jeszcze jakąś wartość. Pracują w prymitywnych warunkach, spalają elektroniczne elementy w paleniskach lub urządzają im kąpiele kwasowe, wdychają przy tym toksyczne opary. Szkodliwe związki kumulują się w ich organizmach, wywołując ciężkie choroby. Woda i gleba w okolicy jest silnie skażona.
  • Chiny to niesłychanie biedny kraj.
    • Autor: George Friedman, The Next Decade
    • Źródło: Nowa Pax Americana, „Forum” nr 51/52, 2011, s. 7–9.
  • Chińczycy przeżywają właśnie epokę mroku. Jest boom gospodarczy i warunki życia powoli się poprawiają. Jednocześnie Chiny sięgnęły dna, jeśli chodzi o wolność wypowiedzi, ekspresji artystycznej, wychowania. Nasze społeczeństwo obywatelskie znalazło się na dnie.
    • Autor: Ai Weiwei
    • Źródło: rozmowa Henrika Borka, Zadarł z wielkim smokiem, „Süddeutsche Zeitung”, tłum. „Forum”, 11 kwietnia 2011.
  • Chińscy naukowcy w Pekińskim Instytucie Genomiki dokończyli właśnie sekwencjonowanie czwartego ludzkiego genomu na świecie. Planują użycie swojej genetycznej bazy danych do „rozwiązywania problemów związanych ze specyficznymi dla Chińczyków chorobami genetycznymi” (?) oraz do poprawy diagnostyki, prognoz i terapii. Tego rodzaju zjawiska to tylko wierzchołek góry lodowej tego, co dzieje się w Chinach, i nie usłyszymy o tym za wiele w mediach zajętych problemami w Tybecie itp. Chodzi o rozprzestrzenianie się rewolucji biogenetycznej. Podczas gdy na Zachodzie debatujemy bez końca na temat etycznych i prawnych granic eksperymentów i procedur biogenetycznych (…), Chińczycy po prostu je wykonują bez żadnych ograniczeń.
    • Autor: Slavoj Žižek, Życie u kresu czasu, „Krytyka Polityczna”, 19/2009.
  • Chińska waluta jest jak bucior w gardle amerykańskiego wzrostu gospodarczego.
  • Gospodarka chińska nadzwyczajnie szybko wróciła do pionu po kryzysowym ciosie. Umożliwiła jej to centralnie zarządzana, hierarchiczna machina decyzyjna, pozbawiona opóźnień wynikających z meandrów procesu demokratycznego. (…) Ale przecież na naszej planecie nie brakuje niekompetentnych autokratycznych reżimów. Więc czym tłumaczyć fenomen Chin? Tym, co je wyróżnia, jest aparat urzędniczy, który – przynajmniej na wyższych poziomach hierarchii – potrafi zarządzać i koordynować skomplikowane zestawy projektów.
    • Autor: Francis Fukuyama, Nie stać nas na kapitalizm, „Foreign Affairs”, tłum. „Forum”, 26 kwietnia 2011.
  • Kapitalistyczna Ameryka negocjuje na kolanach z ludowymi Chinami w związku z nadwyżką handlową. Trudno przejść nad tym do porządku dziennego.
    • Autor: Wiesław Walendziak
    • Źródło: rozmowa ze Sławomirem Sierakowskim, „Krytyka Polityczna”, 22/2010.
  • Każdy kraj ma swoje prawa i zasady. Kiedy film jest zbyt brutalny, nie puszczą go w Chinach.
    • Autor: Jet Li
    • Źródło: „To i Owo” nr 21, 19 maja 2009, s. 5.
    • Zobacz też: film
  • Każdy może stwierdzić, jakie są nasze polityczne realia. Chiny mają prawo, lecz nie są państwem prawa; mają konstytucję, ale nie mają konstytucyjnego rządu. Elita sprawująca władzę utrzymuje się przy niej w sposób autorytarny.
    • Autor: Liu Xiaobo, „Forum”, 11 października 2010.
    • Opis: słowa, które kosztowały go 11-letni wyrok więzienia za „próbę obalenia władzy”.
  • Na tle administracji Trumpa czy rządów Theresy May w Wielkiej Brytanii chińska oligarchia wygląda dziś jak oaza rozsądku, odpowiedzialności i kompetencji – i piszę to z zerową sympatią dla chińskiego reżimu.
  • Najbardziej nastawionym na handel państwem na świecie jest dziś Chińska Republika Ludowa.
    • Autor: Laurence J. Brahms, China An No. 1
    • Źródło: Gordon Dryden, Jeanette Vos, Rewolucja w uczeniu, wyd. Moderski i S-ka, Poznań 2000, tłum. Bożena Jóźwiak, s. 52.
  • Nie jest łatwo reformować państwo, które liczy 1,3 mld mieszkańców. To jest możliwe tylko pod kierownictwem partii.
    • Autor: Wen Jiabao
    • Źródło: „Forum”, 21 marca 2011.
  • Niemcy dążą do zbliżenia z Chinami bardziej niż kiedykolwiek wcześniej. Przyszłość tutejszego przemysłu jest całkowicie uzależniona od Chin. Władze w Pekinie wsadzają do więzień wszystkich prawników zajmujących się prawami człowieka, ich rodziny nie mogą ich odwiedzać, a gdy odsiedzą karę, znikają bez śladu. Niemcy nie pytają o ich los, USA też o to nie pyta. Wszyscy zachodni politycy, wszyscy zachodni biznesmeni dobrze wiedzą, co się tam dzieje, ale nic nie mówią. Bo kto chciałby stracić szansę na zrobienie dobrego interesu.
  • Oczywiście, nijak nie można usprawiedliwić ofiar rewolucji kulturalnej i wielkiego skoku naprzód, ale trzeba odnotować fakt, że to Mao zniszczył wielowiekowe instytucje oligarchiczne, które hamowały chiński rozwój i położył podwaliny pod największy w historii cud gospodarczy: w ciągu ostatnich 40 lat Chiny pomnożyły dochód na mieszkańca ponad 25 razy.
  • W Chinach są dziś tysiące półlegalnych wydawnictw. Zakazane tytuły można łatwo kupić w wielkiej księgarni w Pekinie. Hongkong i Tajwan nie mają cenzury, na całym świecie działają wydawnictwa emigracyjne. Mimo to w latach 80.debata publiczna była żywsza. Dyskutowano o reformach politycznych, dziś to jest temat tabu.
  • Wikipedyści z Pekinu pracują, by blokada została zdjęta. Nasze stanowisko jest takie, że blokada to błąd, nawet biorąc pod uwagę normalne zasady Chin. Wikipedia to nie propaganda, to normalne informacje. Oczekujemy, że blokada zostanie zdjęta.
  • „Znawcy” mówili, że wolny rynek zmieni Chiny. Zamiast tego kapitalizm wzmocnił partię komunistyczną. To dziś partia właścicieli Chin, synowie przywódców są szefami wielkich koncernów. W moim odczuciu system jest mocny, a może nim zachwiać jedynie wielka katastrofa gospodarcza czy ekologiczna.

Cytaty o dawnych Chinach

  • Najmądrzejszy naród na świecie to niewątpliwie Chińczycy. Wynaleźli druk – ale nie gazety, proch – ale tylko do sztucznych ogni, wynaleźli wreszcie kompas – ale powstrzymali się przed odkryciem Ameryki.
  • Otóż ta kraina jedwabiu znajduje się jeszcze dalej niż jedne i drugie Indie. Kiedy wpływasz na Morze Indyjskie, leży po lewej ręce, daleko za Zatoką Perską i wyspą zwaną przez mieszkańców Indii Selediba, przez Greków zaś Taprobane [Cejlon]. Nazywają tę krainę Tzinista, opływa ją z lewej strony Ocean, podobnie jak Barbarię [przylądek Guardafui we wschodniej Afryce] z prawej. Indyjscy filozofowie zwani braminami powiadają, że gdyby przeciągnąć linię od Tzinisty przez Persję aż do posiadłości rzymskich, to wyznaczyłaby ona całkiem dokładnie środek ziemi, i może mają rację. Bo kraj ten odchyla się bardzo znacznie na lewo, dzięki czemu partie jedwabiu wiezione lądem przez ziemie jednego ludu po drugim docierają do Persji w stosunkowo krótkim czasie, natomiast droga morska do Persji jest o wiele dłuższa (…) Przeto ten, kto przybywa lądem z Tzinisty do Persji, skraca o wiele czas podróży. Z tej przyczyny w Persji można zawsze znaleźć obfitość jedwabiu. Dalej niż Tzinista nie ma już ani żeglugi, ani krain zdatnych do zamieszkania.
    • Autor: Kosmas Indikopleustes, Christianike topografia (pocz. VI w. n.e.); cyt. za: Robert Browning, Justynian i Teodora, przeł. Maria Boduszyńska-Borowikowa, PIW, Warszawa 1996, s. 39.
    • Zobacz też: jedwab

Zobacz też

 
Wikisłownik
Zobacz też hasło ChinyWikisłowniku